(Un)Defined Boundaries
"For she never knew where she ended,
close
always
too close
too crowded.
In this claustrophobic place,
limiting growth.
So when she finally
claimed her "circles",
her boundaries,
she started to shine.
Found space to grow
and with her, the others could finally do so too."
- (Un)Defined Boundaries,
Rachelle Doornbos
.jpeg/picture-200?_=19011843005)
De (Un)Defined Boundaries, is een set van 2 schilderijen rondom het concept van "het langzaam uitgroeien van persoonlijke grenzen". Daarnaast is het een persoonlijke reminder aan het mogen claimen en erkennen van je eigen ruimte.
Dit project is geboren uit de kunstenares' eigen strijd, om kracht te mogen putten uit het herclaimen van je eigen zelf, ipv dit te zien als een egoïstische beweging.
In een wereld waarin een ander de waarde van de mens bepaald, is ons krachtigste wapen de moed om zelf onze waarde te bepalen.
De moed om van een ontbrekende cirkel, naar beginnende cirkel, naar vrijheid te gaan.
Een ruimte die niemand mag doorbreken, dan enkel met jouw permissie.
Het vinden, maken of behouden van de ruimte die iedere persoon nodig heeft om in te mogen groeien, om zichzelf te mogen ontdekken en beschermen.
Het eerste schilderij (rood) symboliseert het trots zijn op de eerste stap.
Langzaamaan ontstaat er een gouden cirkel rondom de persoon, beginnend en alles behalve perfect. De kijker kan bij een betere inspectie verschillende "kale" plekken terug vinden in het goud. Toch is zij content. De gedachte wordt omarmt dat het ontstaan en uitzetten van deze cirkels een moeilijke stap is; iedere nieuwe centimeter is waardevol. Ondanks dat de ruimte nog te krap is om vrij in te bewegen, ontstaat er de ruimte waarin anderen niet zomaar welkom zijn.
In het tweede schilderij (blauw) zien we de ruimte voor groei.
De persoon straalt in haar cirkel. Het goud overstelpt de donkere gaten en vlekken. Er is ruimte, genoeg om vrijuit in te bewegen. Rust siert het gezicht van de personage, een subtiele glimlach, een blik van iemand die haast in slaap kan vallen. Haar expressie weergeeft de veiligheid van de cirkel , de grenzen zijn sterk en duidelijk. Mensen die zij lief heeft zijn er welkom.
Op beide schilderijen is te zien dat de ruimte rondom de eigen cirkels duister is, bewogen. De kunstenares wil hiermee laten terugkomen dat de wereld buiten, bijwijlen als onzeker of onveilig kan worden ervaren. Maar vooral dat dit een wereld is waar de persoon geen invloed op heeft in tegenstelling tot diens eigen cirkel.
De serie betreft twee schilderijen gemaakt op houten platen van 75x75cm om stil te staan bij het gewicht. Er is gebruik gemaakt van olie verf en gold foil om de focus te trekken naar het midden, een herinnering aan de beoogde boodschap.
gemaakt op: 30-01-2022